Evidence-based policing is sinds eind jaren negentig in opkomst, en is een benadering om besluitvorming over politiepraktijken en -beleid expliciet te baseren op het best beschikbare bewijs. Wetenschappelijk onderzoek draagt hieraan bij door zich te richten op de vraag hoe politiehandelen werkt, in welke omstandigheden dat handelen werkt en voor wie – en door wie - het werkt.
Ruiter doet wetenschappelijk onderzoek naar evidence-based policing, met een focus op de effectiviteit van interventies. De effecten van dergelijke politie-interventies gaat hij evalueren met systematische literatuurstudies, meta-analyses en (quasi-)experimentele ontwerpen. Verder besteedt Ruiter aandacht aan mechanismen, moderatoren, implementatie en economie zoals benadrukt in het zogenaamde EMMIE-raamwerk. Hij werkt nauw samen met politieprofessionals en draagt tevens bij aan de opleiding van studenten en beginnende onderzoekers.
De bijzondere leerstoel sluit naadloos aan bij de functie van Ruiter binnen het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR) als programmaleider van het onderzoeksprogramma “What works in policing: Towards evidence-based policing in the Netherlands”. Met dit onderzoeksprogramma wordt een bijdrage geleverd aan de wetenschappelijke onderbouwing van een evidence-based politiepraktijk.