In een commentaar, dat werd gepubliceerd in Nature Food, reageren de onderzoekers op het kader dat een andere groep onderzoekers presenteerde in de vorm van de Dublin Declaration. Ze stellen dat deze verklaring de risico's voor volksgezondheid die gepaard gaan met industriële veehouderij niet meeneemt. Zo zijn drie van de vier opkomende ziekten momenteel afkomstig van dieren, en wordt twee derde van alle antibiotica toegediend aan boerderijdieren. Dit draagt bij aan de resistentie tegen antibiotica die zowel mensen als dieren aantast.
Milieu-impact
Daarnaast beargumenteren de auteurs dat dierlijke voedingsmiddelen weliswaar essentiële voedingsstoffen kunnen leveren, zoals in de Dublin Declaration beschreven, maar dat deze voedingsstoffen ook uit planten, verrijkte producten en supplementen kunnen worden gehaald. Deze producten hebben meestal een lagere milieu-impact en minder gezondheidsnadelen.
Een toename van de mondiale veestapel zal volgens de auteurs leiden tot een hogere uitstoot van broeikasgassen. Ze pleiten voor agro-ecologische systemen waarin juist minder intensieve veeteelt plaatsvindt. Hoewel de hoeveelheid vee in lageinkomenslanden hierin toe zou kunnen nemen, zal de wereldwijde veestapel daarvoor zeker moeten afnemen.
Industriële veehouderij verminderen
De Dublin Declaration pleit voor het verhogen van de totale veeteeltproductie door ook een beroep te doen op agro-ecologie en de rol van vee in regio's met lage inkomens. ‘Maar deze focus op een minderheid van de totale wereldwijde veestapel erkent een grote hoeveelheid bewijsmateraal niet: de kosten voor de menselijke gezondheid, het milieu en de sociaaleconomische kosten die voortvloeien uit industriële veehouderij en consumptie van voedsel van dierlijke oorsprong in regio's met een hoog inkomen,’ schrijven de onderzoekers in hun commentaar. ‘We moeten de complexiteit van de uitdagingen die gepaard gaan met veehouderij op wereldwijde schaal erkennen - en de urgentie om de industriële veehouderij in landen met een hoog inkomen te verminderen.'