De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Het wordt gekenmerkt door ophopingen van de schadelijke eiwitten amyloid-β en gefosforyleerd tau in de hersenen. Toch blijven sommige mensen ondanks deze ophopingen cognitief intact. Deze individuen lijken weerbaar te zijn tegen de ziekte van Alzheimer.
Levensstijl
Wetenschappers veronderstellen dat individuen die weerbaar zijn tegen de ziekte van Alzheimer anders reageren op de schadelijke eiwitten dan patiënten met de ziekte. Eerder werd al een verband gevonden met een actieve levensstijl. Maar de onderliggende biologische processen die de verschillen kunnen verklaren tussen mensen die Alzheimer krijgen en mensen die er weerbaar tegen zijn, zijn nog grotendeels onbekend.
De Vries bestudeerde het hersenweefsel van mensen afkomstig uit de Nederlandse Hersenbank die weerbaar waren tegen de ziekte van Alzheimer en ontdekte een aantal processen die zouden kunnen verklaren waarom deze individuen geen geheugenverlies hadden. Zo reageerden hun cellen anders op de schadelijke ophopingen van amyloid-β en gefosforyleerd tau dan de cellen van Alzheimerpatiënten. Verder bleken perineuronale netten, beschermende structuren die rondom zenuwcellen liggen, mogelijk een rol te spelen bij de bescherming tegen geheugenverlies.
Nieuwe behandelingen
De onderzoekers willen de bevindingen uit de hersenen van de weerbare patiënten verder onderzoeken, om de onderliggende processen beter te begrijpen.
“Inzicht in de moleculaire processen bij individuen die weerbaar zijn tegen Alzheimer kan mogelijk leiden tot nieuwe therapeutische strategieën”, zegt De Vries. Een deel van de gevonden data kan worden gebruikt om nieuwe aanknopingspunten voor de ontwikkeling van medicijnen tegen de ziekte van Alzheimer te vinden.