De transitie van ziektebehandeling naar zelfzorg, preventie en welbevinden vraagt om het herinrichten van sociale instellingen en de aansturing, en afstemming tussen partijen over professionele, organisatorische en sectorale grenzen heen!
Ook neemt bij het ondersteunen van mensen en beschermen van hun gezondheid de behoefte aan informele zorg en sociale netwerken toe, evenals het belang van deskundigheid op het gebied van gezond leven. Nieuwe initiatieven lopen echter geregeld tegen institutionele barrières en bestuurlijke dilemma’s op, zoals het behoud van dynamische spanning tussen decentralisatie en centralisatie of integratie en differentiatie. Dit vraagt om inzicht in de paradoxale effecten van nieuw beleid.
