Hanna Westbroek werkt sinds 2011 als scheikundevakdidacticus en onderzoeker aan de VU Lerarenacademie. Ze promoveerde in 2005 aan de Universiteit Utrecht op een scheikunde-didactisch ontwerponderzoek naar het gebruik van authentieke contexten om scheikunde meer betekenisvol te maken voor leerlingen. Na een vervolg-postdoc onderzoek aan het Freudenthal Instituut (Universiteit Utrecht) is Hanna tussen 2009-2011 als universitair docent verbonden aan de onderwijskundige vakgroep Curriculum Ontwerp en Onderwijsontwikkeling aan de Universiteit Twente. Hierbij ligt de focus in haar werk en onderzoek op implementatieprocessen, en naar de rol van docentontwerpteams/professionaliseringsgemeenschappen (PLGs) daarin. In Twente en later aan de VU was zij ook zelf coach van verschillende PLGs. Ze begeleidt samen met haar collega’s tussen 2012-2017 een PLG waarin natuur- en scheikundedocenten hun repertoire uitbreidden met onder andere ‘fast feedback’-activiteiten, ‘predict-explain/observe-explain’-demo’s, ‘onderzoeks’-practica en ‘hele taak eerst’-lessen. Aan de lerarenacademie van de VU
Hanna’s vakdidactische expertise richt zich op de vragen wat scheikunde betekenisvol maakt voor leerlingen, wat scheikundig redeneren is, hoe je leerlingen kunt leren scheikundig te gaan redeneren en de rol van experimenten daarin. Ze is ook betrokken bij projecten waarin deze vragen centraal staan voor biologieonderwijs. Daarnaast werkt ze samen met de vakgroep Human Health & Life Sciences van de VU aan het ontwikkelen van activerend scheikundeonderwijs en het gebruik van authentieke praktijken voor WO.
Een rode draad in haar werk vormt de vraag hoe onderzoek en praktijk elkaar kunnen voeden, en hoe dit vertaald kan worden naar de lerarenopleiding en professionaliseringstrajecten voor ervaren docenten. In haar onderzoek naar het leren van docenten(in-opleiding) onderzoekt ze wat (vak)didactische theorie en lesaanpakken praktisch bruikbaar maakt voor docenten. Dit onderzoek past in een internationaal onderzoeksprogramma naar een ecologisch perspectief op onderwijs en onderwijsontwikkeling. Hierin staan de volgende vragen centraal:
- Hoe gaan docenten om met de complexiteit van (leren) lesgeven en de context waarbinnen dat moet gebeuren?
- Hoe beïnvloedt dit de lespraktijk van docenten en het repertoire wat docenten (willen) ontwikkelen? Hoe beïnvloedt dit het gevoel van agency van docenten?
- Hoe kunnen we ideeën als ‘differentiatie’, ‘formatief handelen’ of ‘scheikundig redeneren’ praktisch bruikbaar maken voor docenten, en theorie verbinden met handelen in de praktijk?
- Wat zijn praktisch bruikbare vormen van actieonderzoek als leerstrategie? Met collega’s binnen en buiten de lerarenacademie en in samenwerking met opleidingsscholen onderzoekt ze hoe Doelsysteemdidactiek hierin een rol kan spelen. Dit is een methode waarmee professionals hun eigen praktijk in beeld brengen en relateren aan achterliggende beweegredenen.
Hanna begeleidt verschillende promotietrajecten en postdoc projecten naar het ondersteunen van scheikundig en biologisch redeneren in de klas (DUDOC); uitbeeldpractica in biologieonderwijs (VU); naar het bevorderen van teacher agency over inclusief onderwijs (i.s.m. ICLON), en naar het gebruik van authentieke praktijken voor activerend scheikundeonderwijs op het WO (vakgroep Human Health & Life Sciences).
Recente publicaties
Klik hier voor een overzicht van de recente publicaties van Hanna.
