Hij daagt traditionele opvattingen uit en presenteert de Vrije Universiteit Amsterdam als een dynamisch en responsief netwerk, waarbij de waardering van divers talent en interdisciplinaire samenwerking centraal staat in de aanpak van grote maatschappelijke vraagstukken.
Tijdens de Dies Natalis reflecteert Jeroen op de mogelijkheden van een dergelijke organisatievorm en de implicaties voor de rol van wetenschappers binnen deze structuur: hij vindt dat we in elk geval eens moeten onderzoeken of we in staat zijn om ons op deze wijze, dynamisch en responsief dus, te organiseren. Wat bedoelen we met het wisselen van rollen en wat vergt het van wetenschappers om zich ten dienste van het netwerk te stellen?
En: hebben we ook iets te verliezen? Misschien het beeld van de wetenschapper die met veel pijn en moeite, eenzaam en met een hoge frustratietolerantie maar weer eens in de pen klimt om een aanvraag te schrijven om haar team te betalen? Is dat een beeld dat we ergens toch nog koesteren? Is dat verstandig? Hij nodigt je uit om deel uit te maken van dit levendige netwerk en samen de uitdagingen van onze tijd aan te gaan.
